Wat is een grasaar?
Een aar is een naam die wordt gegeven aan de zaden van gras of andere graansoorten. Deze bestaat uit een centrale as met verschillende kleine aren die rond deze as gegroepeerd zijn. Elke aar heeft stekeltjes op zijn oppervlak die allemaal in dezelfde richting wijzen. Zo kan het aartje zich vasthechten aan de vacht van uw viervoeter. Dan, eens vastgehecht aan het dier, zal het aartje beginnen te groeien en penetreert dan eerst door de huidbarrière en dan dieper en dieper.
Als het aartje eenmaal door de huidbarrière is gedrongen, zal het jeuk en een ernstige ontsteking veroorzaken, en de bacteriën die het met zich meedraagt zullen een infectie veroorzaken. Als het verder en verder vordert, zal dit vreemd voorwerp chronische letsels veroorzaken die alleen zullen verdwijnen als de aartjes verwijderd zijn.
Wat zijn de voorkeurslocaties voor aartjes?
Het is mogelijk om een aartje overal op uw viervoeter te vinden. Afhankelijk van het gebied waar het vastzit, zullen de symptomen verschillend zijn. De 4 gebieden waar aartjes het vaakst worden gevonden zijn de oren, ogen, neus en de ruimte tussen de tenen. Ze kunnen ook in de mond, in de geslachtsorganen of onder de huid terechtkomen en dan gaan migreren richting de borst- of buikholte en zo kunnen ze de verschillende organen bereiken.
Wat zijn symptomen van de aanwezigheid van een grasaar?
Als het vast komt te zitten in de gehoorgang, zal de hond of kat dezelfde symptomen vertonen als een oorontsteking, maar de schade kan veel ernstiger zijn dan een eenvoudige oorontsteking. U zult zien dat uw huisdier aan zijn oor krabt, zijn hoofd schudt en soms kreunt. Door van dichterbij te kijken, zul je zien dat zijn oor erg ontstoken is en soms vies. Om de hypothese van een “eenvoudige” bacteriële of schimmeloorontsteking uit te sluiten, moet uw dierenarts helemaal tot aan het trommelvlies kijken met een otoscoop of een video-otoscoop, waarvoor sedatie nodig kan zijn als uw metgezel te veel pijn heeft.
Net als bij het oor, veroorzaakt een aartje in of rond het oog tranen, ontsteking van het bindvlies, uitvloei (soms etterig) en een hoop pijn. Afhankelijk van de exacte locatie, kan het aartje zelfs een zweer van het hoornvlies veroorzaken als het er tegenaan wrijft.
Een vreemd voorwerp dat in een neusgat zit, zal zeer snel niesbuien uitlokken, waardoor het soms, maar niet altijd, kan worden uitgedreven. Als het niezen aanhoudt of als het aartje nog meer naar binnen gaat, kan de afscheiding steeds meer etterig worden. De kleine neusbloedvaatjes kunnen ook scheuren en bloedingen veroorzaken.
Als een aartje vast komt te zitten in de ruimte tussen de tenen, zal uw viervoeter beginnen met het likken van de plaats van intrede en hoe meer het aartje vordert, hoe pijnlijker het zal zijn en hij kan beginnen manken. Als gevolg van het likken, zal de intredeplaats rood en gezwollen worden. Evenzo, als een aartje de huidbarrière doorkruist op een ander deel van het lichaam, zal het dier veel aan de aangetaste zone likken. Andere symptomen hangen af van het weefsel dat verwond is door de passage en de infectie veroorzaakt door de aartjes.
Welke dieren lopen het meeste risico om een aartje te vangen?
Elke hond of kat die naar buiten gaat in een gebied waar gras is, loopt het risico op een bepaald punt met aartjes in contact te komen. Dit kan gebeuren op het platteland, in de velden, in de stad, op grasbedden, of zelfs in uw tuin. Er zijn enkele risicofactoren die de kans op oplopen van een aartje vergroten. Honden met een dichte ondervacht lopen een bijzonder risico. Deze ondervacht, die voornamelijk voorkomt bij halflangharige rassen (en dus minder bij kortharige of langharige honden), is bijzonder goed in het vangen van aartjes. Katten die jagen en werkhonden die meer tijd doorbrengen in het veld doorbrengen, lopen duidelijk ook meer risico. De hondenrassen die het meest vatbaar zijn voor infecties door aartjes zijn dus labradors, border collies, spaniels, golden retrievers enz.
Grasaren hebben de neiging zich te vermenigvuldigen direct na een periode van regen, voornamelijk in de lente en de zomer. De aartjes kunnen echter onder de huid blijven of dieper in het lichaam aanwezig zijn voor een zeer lange tijd voordat het wordt ontdekt.
Hoe kan ik voorkomen dat mijn huisdier een grasaar oploopt?
Afgezien van het opsluiten van uw huisdier in huis, is volledige preventie onmogelijk. Het trimmen van het haar rond de ogen, bij de ingang van de oren, op de poten en elke andere plaats waar aartjes kunnen vallen, is een goede manier om het risico op verwonding van de aartjes te verminderen. Als u terugkomt van een wandeling met uw hond of kat, inspecteer zijn vacht dan nauwkeurig om er zeker van te zijn dat er geen aartjes aan vastzitten.
Hoe behandel ik mijn huisdier met een grasaar?
De behandeling van letsels als gevolg van een aartje is in theorie zo eenvoudig, maar kan in de praktijk meer dan frustrerend zijn. In eerste instantie, als uw dierenarts geen aar vermoedt, zal uw huisdier waarschijnlijk antibiotica en ontstekingsremmers krijgen. In deze gevallen, zolang het aartje aanwezig is, zal de infectie blijven terugkomen.
Het verwijderen van een aartje vereist in de overgrote meerderheid van de gevallen verdoving. De aren die nog zichtbaar zijn in de oren, ogen of tussen de tenen, worden met een tang verwijderd. Dit is zeer delicaat omdat het aartje gemakkelijk breekt en het is noodzakelijk om alle stukken te verwijderen. Door zijn structuur kan het verwijderen ervan zeer pijnlijk zijn, wat het gebruik van verdoving rechtvaardigt. In andere gevallen, bijvoorbeeld als het zich in de neus bevindt, kan endoscopie worden toegepast.
Zoals eerder uitgelegd, hebben de aartjes een structuur die hen in staat stelt om verder en verder het lichaam in te migreren. Ze kunnen dus overal voorkomen, zelfs in de inwendige organen. In zulke gevallen is een operatie nodig. De chirurg begint de incisie op de plaats waar het aartje binnenkwam (als hij weet hoe hij dat moet vinden) en volgt de weg die het heeft afgelegd. Dit lijkt in theorie misschien eenvoudig, maar de resultaten zijn vaak nogal teleurstellend. In plaats van een aartje te vinden aan het eind van een zeer duidelijk pad, kan het pad meer dan nevelig zijn en het aartje kan er mogelijks nooit uitgehaald worden. Als het probleem namelijk al lang genoeg bestaat kan het aartje volledig uiteenvallen. Niettemin, het openen van het getroffen gebied, ijverig schoonmaken en doorgaan met medicatie, kan effectief zijn.
Geschreven door Dr. Nerése Ellis
Gevalideerd door het onafhankelijk wetenschappelijk comité van AnimEd Solutions